ปลากา

ปลากาหรือปลาเพี้ย

ชื่อทางวิทยาศาสตร์ :            Morulius chrysophekadion

ลักษณะทั่วไป :          เป็นปลาน้ำจืดขนาดกลาง ลำตัวเรียวยาวด้านข้างแบน พื้นลำตัวสีม่วงดำหรือน้ำเงินดำ เกล็ดมีขนาดใหญ่คลุมตลอดลำตัวยกเว้นส่วนหัว หัวเรียวแหลม ปากยืดหดได้ ไม่มีฟัน ริมฝีปากบนและล่างเป็นหยัก มีติ่งเนื้อเป็นฝอยสั้น ๆ อยู่รวมกันเป็นกระจุก มีหนวด 2 คู่ ครีบหลังมีขนาดใหญ่และสูงมาก ครีบหู ครีบท้อง และครีบก้น เรียวยาวและมีขนาดไล่เลี่ยกัน ครีบหางยาวเป็นแฉกเว้าลึก ครีบทุกครีบมีสีดำ ตัวใหญ่สุดอาจยาวถึง 48 เซนติเมตร

ถิ่นอาศัย, อาหาร :    พบในประเทศไทย ตามแหล่งน้ำที่มีระดับน้ำตื้นๆ และมีพันธุ์ไม้น้ำ กินตะไคร่น้ำ พืชน้ำขนาดเล็ก แพลงก์ตอน ซากพืชและตัวอ่อนแมลงน้ำ

พฤติกรรม, การสืบพันธุ์ :    -

สถานภาพปัจจุบัน :  -

สถานที่ชม :   สวนสัตว์เชียงใหม่

รูปปีก่อน

รูปปีก่อน ตกกระเบนน้ำจืดสายพันธ์แม่กลองได้ที่หน้าแลมป์เดอะ เกรซ อัมพวา
เป็นกระเบนที่ซวยสุดติดเบ็ดตกกุ้งคันจิ๋วตัวขวาที่ใส่สายจิ๋วกับเบ็ดกุ้งใส่กุ้งฝอย

มันคงว่ายผ้านมาพอดีเกี่ยวตรงปลายแหลมตรงจมูก ตัวกลมบ๊อก จมูกปลายแหลมก็มีนิดเดียวโดนเบ็ดตัวนิดเดียวเกี่ยว
ยกทีก็ลอยตามขึ้นมา
ยกมือใหว้ขอโทษมันทีแร้วก็ต้องปล่อยไป เพราะไม่ได้คิดจะตกมันเรยครับ 
เรือท้องแบน Carolina Skiff ติดเครื่อง 40 แรง วิ่งนิ่มมากหัวแดงไม่มีหลังคา 555

หมายตกปลาแนะนำที่

หมายตกปลาแนะนำที่ บางปลาสะพาน 10  อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม 
การเดินทาง  ให้มุ่งหน้ามาที่ตัวอำเภอบางเลน จะมาทางกรุงเทพฯ ก็มาทางสายตลิ่งชัน-สุพรรณบุรี หรือมาจากทางนครปฐมก็ได้เลยมาจากสุพรรณโดยตรงก็ดูเหมือนจะง่ายยิ่งขึ้น เมื่อเดินทางมาจนถึงอำเภอบางเลนแล้ว จะมีป้ายบอกทางให้สังเกตุไปทางไปตำบลบางปลาเราก็มุ่งหน้าไปเรื่อย ๆ ตามเส้นทาง มาถึงสะพานข้ามคลองบางปลา หรือ คลองท่าสารแต่ช่วงนี้เขาจะเรียกว่าคลองบางปลามากกว่า เลี้ยวไปตามโค้งของถนนวิ่งไปอีกหน่อยจะมีป้ายบอกตำแหน่งซอย ให้เลี้ยวเข้าซอย 10 ไปอีกนิดเดียวก็ถึง สะพานปูนตกปลาได้ ไม่ค่อยจะมีรถข้ามเท่าไร หรือจะเข้าทางคอสะพานเลียบคลองมาเลยก็ได้ถนนลาดยางแล้ว 
ชนิดของปลา  ปลายสวาย ปลากราย ปลากดทุกชนิด ปลากระสูบ ปลากระมัง ปลายี่สก ปลาธรรมชาติอีกหลายชนิด 
เหยื่อที่จะใช้ เหยื่อหมัก เหยื่อดองทุกชนิด ไส้เดือน และเหยื่อต่าง ๆ ได้ทั้งสิ้น 
หมายเหตุ  เนื่องจากสะพานนี้เป็นทางสัญจรของหมู่บ้าน ระวังเรื่องมารยาทในการตกปลาด้วย 

การต่อสายชุดหน้าดิน เบสิค สำหรับมือใหม่นะคับ..

การต่อสายชุดหน้าดิน เบสิค สำหรับมือใหม่นะคับ..

ภาพที่ 1

สวัสดีคับ..นักตกปลาทุกๆท่าน  การตกปลา ชุดหน้าดิน ชุดเบสิค สำหรับ ชายฝั่ง หรือคลองทะเล ทั่วๆไปนะคับ.. หวังว่าคงเป็นประโยชน์สำหรับนักตกปลามือใหม่ทุกท่านนะคับ.

แบบที่ 1  รูปด้านบน  คือแบบร้อยตะกั่วไปในสายหลักเลย  วิธีนี้เป็นที่นิยมครับ  ส่วนใหญ่มักจะใช้สายหน้า ขนาดใหญ่กว่า สายหลักครับ เพื่อป้องกันปลาเข้าหิน

โดยทั่วไปจะใช้ประมาณ 30 -50 ปอนด์

ภาพที่ 2

ส่วนอุปกรณ์เบื่องต้นเลยนะคับ

1 ตะกั่วถ่วง  (ตามรูปเลยคับ)   ลักษณะ ทรงกรวย  การเลือกตะกั่วขึ้นอยู่กับแหล่งน้ำที่ตกปลานะคับ 

   เช่น  ถ้าน้ำเชี่ยวมาก ก็ ขนาดใหญ่หน่อย  หรือว่า ถ้าไม่เชี่ยว แต่ต้องการทำระยะ ก็เลือกขนาดให้เหมาะ  อีกอย่างต้องดูก็คือ  เหมาะสมกับขนาดสายเอ็น  หรือ คัน ที่ใช้อยู่รึป่าว เพราะถ้าใหญ่ไป ก็ขว้างเหยื่อไม่ออกนะคับ

2 ลูกปัด  หาได้ทั่วไปคับ สีอะไรก็ได้  (ลูกปัด มีประโยชน์ตรงที่ ป้องกันการกระทบกัน ของตะกั่วและปม สายเอ็นที่ผูกอยู่ ขาดได้)

3 ลูกหมุด หรือลูกบิด     มีทั้งแบบมีกิ๊บ(ในรูป) และไม่มีกิ๊บ ใช้ได้หมด ตัวนี้จะมีประโยชน์มาก  คือ สังเกตุว่า มันจะหมุนได้  ป้องกันสายหน้าตีเกลียวขาด  และถ้าเบ็ดติดหิน ก็จะขาดเฉพาะ สายหน้า (ทั้งนี้การใช้สายหน้า ต้องมีขนาดเล็กหรือเท่ากับสายหลัก  หรือมีขนาดแรงดึง น้อยกว่าหรือเท่ากับสายหลัก นะคับ) 

แต่บางท่านอาจจะใช้สายหน้าใหญ่กว่าสายหลัก ก็ได้คับ  ขึ้นอยู่กับสถานที่เช่น  ถ้า แหล่งน้ำไม่มีหิน หรือสิ่งกีดขวางที่จะทำให้สายขาดได้  ก็ใช้สายใหญ่กว่าได้ คับ)

4 ชุดสายหน้า (สายลีดเดอร์)   อย่างที่บอกคับ การเลือกสายหน้า  แรงดึง ความยาว  ขึ้นอยู่กับ แหล่งน้ำคับ

ถ้าเบสิคๆ  ประมาณ 1 วานิดๆ คับ   

5 ตาเบ็ด    มีหลายแบบ มากมาย   ทั้งก้านสั้นก้านยาว  ขั้นแรก ลองดูตาเล็ก ก่อนคับ  หัดไปก่อน

ภาพที่ 3

ตะกั่วทรงกรวยแบบทั่วๆไป

ภาพที่ 4

ตะกั่ว แฉก  แบบนี้ ใช้กับ ชายหาด นำไหลแรง ได้ดี  เพราะ จะไม่ต้านน้ำมาก  และทำให้ตะกั่วไม่กลิ้ง  และขว้างไกลคับ

ภาพที่ 5

ลูกหมุนกับ  ลูกปัด    คับ

หวังว่าคงเป็นประโยชน์กับมือใหม่ ทุกๆท่านนะคับ...      ขอบคุณคับ..

ภาพที่ 6

แบบที่ 2   คือ จะใช้ลูกหมุนสามทาง ในการผูก และใช้ตะกั่วไว้ข้างล่างครับ

แบบนี้จะเหมาะกับ การตกบริเวณชายหาด หรือ สำหรับ อุปกรณ์ชุดใหญ่ ตะกั่วใหญ่  สายหน้ายาวๆ มาก     เป็นชุดสายหน้าที่ผมในทีมนิยมใช้ตกชายฝั่งเป็นส่วนใหญ่ เพราะแข็งแรงมากกว่า

โดยสายที่มัดกับตะกั่ว จะนิยมใช้สายเอ็นขนาดใหญ่ๆ เช่น 80-100 ปอนด์    และการมัดกับตะกั่วนั้น จะไม่นิยมร้อยเข้าตะกั่ว   แต่จะใช้วิธี นำลวดสแตนเลส ร้อยตะกั่วทำเป็นห่วงที่ปลาย แล้วจึงนำสายเอ็นมามัดอีกครั้ง    ความยาวของสายเอ็นที่มัดตะกั่ว ไม่ถึงคืบนึง   เพราะถ้ายาวไป สายจะพันได้ง่าย

สายหน้าก็ประมาณ 1 วา หรือมากว่านั้นเล็กน้อย   เหมาะกับชุดชายฝั่ง ยาวๆ 10-18 ฟุต  สามารถทำระยะได้ดีครับ

การตกปลาด้วยเหยื่อปลอมกับการตั้งค่าเบรก

การตกปลาด้วยเหยื่อปลอมกับการตั้งค่าเบรก

การตกปลาด้วยเหยื่อปลอมกับการตั้งค่าเบรก Date : 2010-10-09 01:57:18

เรื่องราวของการตกปลาเหยื่อปลอม  มีอะไรมากมายที่น่าพูดถึง มีหลายต่อหลายอย่างที่นักตกปลาส่วนใหญ่ที่มีความชำนาญมากๆแล้ว หลายคนอาจจะจะมองข้ามทริคบางอย่างไปเลย เพราะเขามีความชำนาญและประสบการณ์ในการตกปลามามาก  แต่ในวันนี้ขออนุญาติเอาเรื่องเก่าๆ ทริคธรรมดาๆ ที่หลายท่านอาจจะรู้แล้วมาเล่าสู่กันฟังกับเพื่อนนักตกปลาบางท่านที่อาจจะยังไม่เคยผ่านตากับเรื่องราวเล็กๆ อย่างเช่นเรื่องของการตั้งค่าเบรกของรอกเพื่อการตกปลาด้วยเหยื่อปลอม

การตกปลาด้วยเหยื่อปลอมกับการตั้งค่าเบรก

บางคนสงสัยว่า  การตั้งค่าเบรกมันไม่น่าจะมีอะไรตายตัว และมันจำเป็นขนาดที่จะต้องสนใจมันด้วยหรือ ที่จริงแล้วการตั้งค่าเบรกนี่แหล่ะคือเรื่องธรรมดาๆ ที่มีส่วนทำให้นักตกปลาพลาดการได้ปลาหรือไม่ได้ตัวปลาหลังจากการชาร์จเหยื่อของปลาแล้ว

คำถามที่เกิดขึ้นก็คือ  การตั้งค่าเบรกแข็ง  ปานกลาง หรืออ่อน เอาไว้ก่อนมันจำเป็นกับการตกปลาด้วยเหยื่อปลอมไหม?

คำตอบ คือ จำเป็น  เพราะว่านักตกปลาควรจะตั้งค่าของเบรกให้เหมาะสมกับการใช้งาน ซึ่งในที่นี้เราหมายถึงการตั้งค่าเบรกจากรอกรอเอาไว้ก่อนที่ปลาจะเข้าชาร์จเหยื่อ

ตรรกะที่ว่านักตกปลาไม่สามารถจะทราบได้ว่าปลาที่จะเข้าชาร์จเหยื่อนั้นจะชาร์จเหยื่อแรงขนาดไหน ปลาที่เข้าชาร์จเหยื่อจะมีไซส์ขนาดใด ใหญ่หรือเล็ก อาจจะไม่จริงเสมอไป เพราะรุปแบบการตกปลาประเภทต่างๆ ด้วยเหยื่อปลอมแบบต่างๆ ในปัจจุบันและผลจากการวิจัย ทั้งจากนิสัยของปลา การล่าเหยื่อในแต่ละเวลาและสภาพอากาศของปลา สามารถทำให้นักตกปลาคาดคะเนได้ว่า เหยื่อประเภทไหนที่มีโอกาสที่จะพบการชาร์จเหยื่ออย่างรุนแรงของปลา   ดังนั้นการตั้งค่าเบรกที่เหมาะสมที่สุดกับสภาวะการตกปลาของคุณจึงนับว่าเป็นเรื่องจำเป็นอย่างยิ่ง

การตกปลาล่าเหยื่อ ไม่ใช่ปลาทุกประเภทจะชาร์จเหยื่อแรงเหมือนกันไปหมด  ปลาช่อนก็อย่างหนึ่ง ปลาชะโด ปลากระสูบ ปลากะพงก็อย่างหนึ่ง หรือปลากรายหรือปลาอื่นๆก็มีลักษณะการชาร์จที่เป็นลักษณะเฉพาะตัว

ปลาประเภทเดียวกันแท้ๆ แต่ลักษณะการชาร์จเหยื่อใต้น้ำ กับชาร์จเหยื่อผิวน้ำ ก็ยังเข้าชาร์จด้วยความแรงที่แตกต่างกันออกไป

ในการตีเหยื่อปลอมหมายเดียวกัน นักตกปลาไม่สามารถกำหนดเจ้าตัวปลายสายได้ว่าจะเป็นปลาอะไรมากิน เหยื่อปลอม เพราะในหมายธรรมชาติ เรื่องผิดคิวเกิดสามารถเกิดขึ้นได้ทั้งนั้น ทั้งหมดนี้จึงเป็นคำตอบที่ว่า นักตกปลาควรจะตั้งค่าเบรกแบบไหนล่ะที่เหมาะสมที่สุดกับการใช้งาน

การตั้งค่าเบรก อาจจะตั้งค่าให้เหมาะสมโดยใช้สภาพหมายหรืออุปกรณ์เป็นตัวกำหนด

1. การตั้งค่าเบรกให้เหมาะสมกับการสภาพหมาย

2. การตั้งค่าเบรกให้เหมาะสมกับอุปกรณ์

1. การตั้งค่าเบรคให้เหมาะสมกับสภาพหมาย

สภาพหมายธรรมชาติ

การตกปลาล่าเหยื่อในหมายธรรมชาติ เช่น เขื่อน ทะเล หรือการตกปลาบนเรือ  ในหมายธรรมชาตินักตกปลาส่วนมากจะเลือกใช้อุปกรณ์ที่มีขนาดใหญ่ ดังนั้นการตั้งค่าเบรกควรจะค่าให้อยู่ในระดับที่แข็งพอสมควร แต่ให้พอที่ปลาจะลากสายออกไปได้  เนื่องจากนักตกปลามีโอกาสที่จะพบกับการการชาร์จเหยื่อของปลาในหมายธรรมชาติที่ค่อนข้างรุนแรงถึงรุนแรงมาก  การตั้งค่าเบรคควรตั้งอยู่ในระดับปานกลางค่อนข้างแข็งเอาไว้ก่อน และไม่ควรตั้งเบรกอ่อนแล้วค่อยปรับเอาภายหลังจากการชาร์จหรือวัดปลา เพราะปลาที่ชาร์จเหยื่อปลอมมีโอกาสเข้าชาร์จเหยื่อด้วยความเร็วและสปริ๊นท์ออกไปสุดแรงที่เราเรียกว่ากระชากนั้น  การสปริ๊นท์และการกระโดดขึ้นเหนือน้ำของปลาล่าเหยื่อนี่แหล่ะที่หากนักตกปลาไม่ได้ตั้งค่าเบรกที่เหมาะสมไว้แต่แรก โอกาสแห่งความผิดพลาดและไม่ได้ตัวปลาจะมีเปอร์เซ็นต์ขึ้นสูงมากขึ้น  ดังนั้น การตกปลาในเขื่อนหรือหมายธรรมชาตินักตกปลาควรตั้งค่าเบรกจากรอกในระดับที่ค่อนข้างแข็งเอาไว้ก่อนที่ปลาจะเข้าชาร์จจะเหมาะสมที่สุด 

สภาพหมาย บึง หนอง หรือหมายที่มีสภาพรกร้าง

การตั้งค่าเบรกในสภาพหมายเช่นนี้ นักตกปลาควรตั้งค่าเบรกให้แข็งพอสมควรเช่นกัน  เพราะในหมายที่มีพื้นที่รก อุปสรรคใต้น้ำเยอะ การเอาตัวปลาขึ้นจึงเป็นเรื่องยากตามมา  นักตกปลาที่มีความชำนาญจึงมักจะใช้วิธีการสู้ปลาด้วยงัดปลาขึ้นสู่ผิวน้ำให้ได้เร็วที่สุดเพื่อควบคุมปลาให้พ้นจากสวะใต้น้ำและเอาปลาเข้าฝั่ง   ในช่วงเวลาของการสู้ปลาในสภาพหมายที่เลวร้ายนี้ นักตกปลาจะต้องอาศัยการตัดสินใจที่รวดเร็ว อุปกรณ์ที่ไว้ใจได้และการกำหนดค่าของเบรกจากรอกนี่แหล่ะสำคัญมาก ถือว่าเป็นปัจจัยชี้ขาดของการได้ปลากันเลยทีเดียว

ภายหลังการเข้าชาร์จของปลา  การตั้งค่าเบรกในรอกให้แข็งไว้ก่อนที่ปลาจะชาร์จจะให้ทำให้ปลาลากสายออกไปได้ยากและโอกาสที่ปลาล่าเหยื่อจะมุดก็จะมีน้อยลง  การอัดปลาเพื่อให้ปลาขึ้นสู่ผิวน้ำจะทำได้อย่างต่อเนื่องหากนักตกปลาตั้งค่าเบรกไว้เหมาะสมแต่แรก  การตกปลาจากฝั่งที่จำเป็นต้องงัดปลาเข้าฝั่งไปพร้อมๆกับสวะหรืออุปสรรคบริเวณริมตลิ่ง  แรงงัดของคันจะถูกกำหนดโดยค่าเบรกที่เราตั้งไว้  หากตั้งค่าเบรคให้แข็งจนสายไม่สามารถจะออกจากรอกได้อย่างสะดวกแล้ว เพาเวอร์จากคันเบ็ดก็จะช่วยงัดทั้งปลาและสวะต่างๆให้เข้าฝั่งได้ง่ายขึ้น  แต่หากเบรกแข็งมากเกินไปจนคันออกแรงงัดสูง ความเสี่ยงและโอกาสที่จะสายจะขาดก็มีมากขึ้นตามมาเช่นเดียวกัน  ดังนั้นในหมายที่รกร้าง พื้นที่แคบ และหมายมีสภาพเลว ข้อจำกัดเหล่านี้ ทำให้นักตกปลาที่มีความชำนาญจะเลือกการตั้งค่าเบรกให้แข็งพอสมควร เพื่อลดความเสี่ยงในการสูญเสียปลาหลังจากที่ปลาชาร์จเหยื่อ

2. การตั้งค่าเบรกให้เหมาะสมกับอุปกรณ์

การตั้งค่าเบรกของรอกให้เหมาะสมกับอุปกรณ์ในที่นี้ก็คือเหมาะสมกับ รอก คัน สาย และเหยื่อปลอม

คัน  รอก และสาย  ถูกกำหนดสเปคมาแล้วจากผู้ผลิต เช่น คันเบ็ดคันนี้เหมาะสมกับสายกี่ปอนด์ เช่น  6- 14 ,8-17, 10-20 ,15-30 lbs รอกมีไซส์ของสปูลที่จุสายที่เหมาะสมได้กี่ปอนด์ เช่น 8/140  10/120  12/100  สายประเภทต่างๆ มีขนาดแรงดึงกี่ปอนด์  ดังนั้นเรื่องของขนาดและความเหมาะสมของอุปกรณ์ที่จะต้องใช้ให้แมทช์กันนั้นเป็นเรื่องพื้นฐานที่นักตกปลาทราบกันดีอยู่แล้ว  แต่เรื่องที่เราจะเอามาพูดต่อไปนั่นคือการตั้งเบรกที่เหมาะสมกับการตกปลาด้วยหยื่อปลอม ซึ่งการตั้งเบรกถือว่าเป็นขั้นตอนหนึ่งของการตกปลา

การตกปลาด้วยชุดอุปกรณ์ชุดเล็กและชุดอุลตร้าไลท์  นักตกปลาด้วยเหยื่อปลอมควรกำหนดค่าของการตั้งเบรกไว้แค่ปานกลางและไม่ควรให้แข็งมากเกินไป เพราะอุปกรณ์ระดับเล็กมีโอกาสที่สายจะขาดสูงมากกว่าอุปกรณ์ระดับชุดปานกลางหรือชุดใหญ่ แต่คันเบ็ดเวทระดับปานกลาง หรือแม้แต่คันใหญ่กว่านี้ ระดับ 15 -30 lbs ก็ไม่ใช่ว่าสายจะไม่มีโอกาสขาดเลย เพียงแต่มีโอกาสน้อยกว่าชุดอุปกรณ์ระดับเล็ก   และส่วนมากคันที่มีเวทแข็งและใหญ่จะเกิดโอกาสปลาหลุดมากกว่าสายขาดแล้วซึ่งก็ขึ้นอยู่กับวิธีการใช้งานของนักตกปลาด้วย

ทริคการตั้งค่าเบรกให้เหมาะสมกับวิธีการตกปลา

หากเป็นเหยื่อปลอมที่ต้องสร้างแอคชั่นด้วยการกรอสายด้วยความเร็วสูง ยกตัวอย่างเช่น การตกกระสูบ ชะโด ตามเขื่อน ด้วยการปั่นเหยื่อสปูน หรือเหยื่อใบพัด ที่ต้องอาศัยรอบจัด นักตกปลาควรตั้งค่าเบรกเอาไว้ที่ระดับปานกลางและค่อนข้างแข็งเอาไว้ก่อน เนื่องจากเหยื่อปลอมที่ต้องอาศัยการสร้างแอคชั่นด้วยรอบสูง ปลาที่กินเหยื่อประเภทนี้จะชาร์จเหยื่อค่อนข้างแรงและมุดลงน้ำอย่างรวดเร็ว  การตั้งค่าเบรกให้แข็งจะช่วยลดความรุนแรงจากการสปริ๊นท์ของปลาในจังหวะแรกได้ดีกว่าการตั้งค่าเบรกที่อ่อนเกินไป เพราะคุณอาจจะโดนปลาลากสายออกจากรอกไปไหนต่อไหนและการปรับเบรกให้แข็งขึ้นทีหลังนั่นแหล่ะที่อาจนำสู่ความผิดพลาดในจังหวะที่คุณกำลังละล้าละลังและสูญเสียโทรฟี่ปลายสาย

ในกรณีเหยื่อปลอมประเภทผิวน้ำ  เช่น ป๊อบเปอร์ หรือเหยื่อฮาร์ดเบทประเภทต่างๆ ปลาล่าเหยื่อที่เข้าชาร์จเหยื่อผิวน้ำจะเข้าชาร์จด้วยความรุนแรงมากเช่นกัน นักตกปลาควรตั้งค่าเบรกให้แข็งไว้ก่อนได้เช่นเดียวกัน

หากเป็นเหยื่อปลอมที่ต้องกรอด้วยการกรอสายความเร็วระดับปานกลาง (เหยื่อสวิมเบท)  ควรตั้งระดับเบรกไว้ที่ปานกลางแต่ไม่ต้องแข็งจนเกินไปนัก  เนื่องจากการเข้าชาร์จเหยื่อปลอมประเภทนี้ โอกาสที่ปลาจะชาร์จเหยื่อด้วยความรุนแรงมีไม่มากเท่ากับเหยื่อปลอมที่ต้องสร้างแอคชั่นด้วยความเร็วสูง แต่ก็ไม่ควรตั้งค่าเบรคให้อ่อนเกินไป   

ในกรณีของเหยื่อปลอมที่สร้างแอคชั่นด้วยการกรอสายช้าๆ หรือเหยื่อปลั๊กที่มีขนาดเล็ก  นักตกปลาไม่ควรตั้งค่าเบรกแข็งเพราะจะทำให้ปลาหลุดเอาได้  เนื่องจากอุปกรณ์ที่ใช้ตกปลาด้วยเหยื่อลักษณะนี้จะมีขนาดเล็ก  ตัวเบ็ดของเหยื่อปลอมก็มีขนาดเล็ก การตั้งค่าเบรกแข็งเกินไปจะทำให้คุณมีโอกาสสูญเสียปลาจากจังหวะที่ปลากินหรือกระชาก หรือแม้แต่กระทั่งขณะที่คุณงัดปลาเข้าฝั่ง   นักตกปลาระดับโปรในต่างประเทศมีเทคนิคการใช้เหยื่อปลอมขนาดเล็กที่ว่ายช้าๆด้วยการตั้งค่าเบรกให้อ่อน (loose brake) และวัดซ้ำอีกทีเมื่อปลาชาร์จเหยื่อเข้าไปแล้ว  หลายครั้งที่นักตกปลาเอาปลาขึ้นมาได้ก็จะพบว่าเหยื่อขนาดเล็กจะเข้าไปอยู่ในปากด้านในของปลาซึ่งโอกาสที่ปลาจะหลุดเพราะเหยื่อมีขนาดเล็กก็จะมีน้อยลง ดังนั้นนักตกปลาระดับโปรในต่างประเทศที่ใช้อปุกรณ์ตกปลาและเหยื่อขนาดเล็กจะนิยมตั้งค่าเบรกให้อ่อนเพื่อให้ปลาฮุบเหยื่อไว้ในปากและลากออกไปในไม้แรก หลังจากนั้นจึงค่อยๆปรับเบรกสู้ปลาให้เหมาะสมทีหลัง

สรุปคือ การตั้งค่าเบรกเป็นสิ่งที่นักตกปลาด้วยเหยื่อปลอมไม่ควรละเลยหรือมองข้าม เพราะการตกปลาด้วยเหยื่อปลอมแตกต่างจากการตกปลาที่ตกด้วยวิธีการอื่นๆที่ตั้งค่าเบรกเอาไว้หลังจากตีเหยื่อแล้ววางคันบนพื้นเพื่อรอปลามากิน   การตกปลาด้วยเหยื่อปลอมจึงต้องอาศัยเทคนิคหรือทริคต่างๆมาช่วยให้ได้ปลามากกว่าวิธีการตกปลา เรื่องของการตั้งค่าเบรกจึงเป็นเรื่องที่นักตกปลาควรใส่ใจในรายละเอียดเหล่านี้เพื่อช่วยให้การตกปลาของคุณง่ายและสะดวกขึ้น นอกจากนี้ยังมันยังทำให้คุณพบความผิดพลาดน้อยลง  นักตกปลาระดับโปรในต่างประเทศให้ความสนใจและวิจัยในเรื่องนี้มาก่อนแล้วอย่างจริงจัง หลายครั้งเราจึงพบว่านักตกปลาในต่างประเทศเลือกใช้คันแต่ละเวทอุปกรณ์แต่ละชนิดที่เหมาะสมกับเหยื่อปลอมแต่ละประเภท  หรือแม้แต่เหยื่อประเภทเดียวกันแต่คนละไซส์หรือคนละสีพวกเขายังใช้อุปกรณ์แยกจากกัน   ในขณะที่นักตกปลาในบ้านเราอาจจะละเลยหรือไม่ทันดูว่าเหยื่อปลอมที่คุณซื้อมาที่มีฉลากเป็นภาษาต่างประเทศในนั้นนอกจากจะบอกเทคนิค ทริค วิธีการใช้เหยื่อ เวทของคันที่ควรใช้กับเหยื่อตัวนี้แล้ว รายละเอียดอื่นๆและการตั้งค่าเบรกบางครั้งก็ปรากกฏให้เห็นในวีดีโอแนะนำเหยื่อของผู้ผลิตอีกด้วย

ก่อนเปลี่ยนเหยื่อทุกครั้งอย่าลืมนึกถึงการตั้งค่าเบรก สิ่งเล็กๆน้อยเหล่านี้อาจช่วยให้คุณลดโอกาสในการสูญเสียโทรฟี่ปลายสายของคุณได้เหมือนกัน

ฝากไว้อีกนิดข้อควรระวังที่สำคัญสำหรับมือใหม่  ไม่ว่าจะเป็นการตกปลาด้วยเหยื่อปลอมหรือตกปลาด้วยวิธีอื่น ในขณะที่ปลาชาร์จหรือจังหวะที่ปลากระชากสาย อย่ารีบปรับเบรกทันทีในขณะที่ปลากำลังลากสายออกจากรอกอย่างรุนแรง  รอให้ปลาลากจนหยุดหรือแรงของการกระชากสายของปลาแผ่วลงเสียก่อนแล้วค่อยปรับระดับเบรคจะเป็นวิธีที่ลดความสูญเสียได้ดีที่สุด

ดุกทะเล

ชื่อวิทยาศาสตร์  : Plotosus canius Hamilton, 1822

 ชื่อสามัญ  : Gray eel catfish

 ลักษณะทั่วไป  : ปลาชนิดนี้เป็นปลาไม่มีเกล็ด ลำตัวสั้น ท่อนหางยาวและแบนข้าง นัยน์ตาเล็ก หัวโตและแบนลาดลง มีหนวด ๔ คู่ (จมูก ๑ คู่ ขากรรไกรบน ๑ คู่ และขากรรไกรรล่าง ๒ คู่) ที่ครีบหลังและครีบอกมีเงี่ยงแข็งปลายแหลม ขอบหยักเป็นจักรทั้งสองด้าน ครีบหลังและครีบก้นยาว เชื่อมติดต่อรวมกันกับครีบหาง ครีบท้องมีขนาดไล่เลี่ยกับครีบอก แต่ไม่มีเงี่ยง บริเวณหน้ารูก้นจะมีอวัยวะช่วยหายใจ ๑ อัน สีลำตัวด้านหลังและข้างสีดำเรือๆ  ท้องสีขาว

 ขนาด  : ขนาดใหญ่ที่สุดมีความยาวประมาณ ๑๕๐ เซนติเมตร พบทั่วๆ ไป ยาว ๕๐-๘๐ เซนติเมตร

 แหล่งอาศัย  : ชายทะเลที่พื้นเป็นโคลนเลน ทั้งในอ่าวไทยและฝั่งอันดามัน ในบางฤดูจะอพยพเข้ามาหากินในแม่น้ำ

 ประโยชน์  : เนื้อมีรสชาติเหมาะในการทำอาหารประเภทแกงเผ็ด แกงเหลือง ปิ้ง ย่าง และทำเค็ม

ปลาหมอ

ปลาหมอ

ปลาหมอ ปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Anabas testudineus ในวงศ์ปลาหมอ (Anabantidae) มีรูปร่างป้อม ลำตัวแบนข้าง ตาโต ปากกว้าง ขอบฝาปิดเหงือกหยักแข็ง เกล็ดใหญ่คลุมทั้งลำตัว มีขอบเกล็ดแบบหยัก ผิวสาก เส้นข้างลำตัวขาดตอน ครีบหลังยาวเกือบเท่าความยาวลำตัว มีก้านครีบแข็งแหลมคมจำนวนมากเช่นเดียวกับครีบก้น แต่ครีบก้นสั้นกว่า ครีบอกเล็กเป็นรูปไข่ ครีบหางปลายมน ตัวมีสีเขียวมะกอกและมีลายประสีคล้ำที่ข้างลำตัว ครีบใส ลำตัวด้านท้องมีสีเหลือง ขอบฝาปิดเหงือกตอนบนมีแต้มสีคล้ำ มีอวัยวะช่วยหายใจเป็นแผ่นริ้วย่น ๆ อยู่ตอนบนของของช่องเหงือก จึงสามารถฮุบอากาศจากบนผิวน้ำได้โดยตรงโดยไม่ต้องรอให้ออกซิเจนละลายในน้ำ และสามารถอยู่บนบกหรือพื้นที่ขาดน้ำได้เป็นระยะเวลานาน ๆ ซึ่งในฤดูฝนบางครั้งจะพบปลาหมอแถกเหงือกไถลคืบคลานไปบนบกเพื่อหาที่อยู่ใหม่ได้ ด้วยความสามารถอันนี้ในภาษาอังกฤษจึงเรียกปลาชนิดนี้ว่า "Climbing perch" หรือ "Climbing gourami"

ความยาวยาวประมาณ 10-13 เซนติเมตร ใหญ่สุดพบถึง 20 เซนติเมตร มีพฤติกรรมการวางไข่โดยตัวผู้และตัวเมียช่วยกันปรับที่วางไข่ โดยวางไข่ลอยเป็นแพ แต่จะปล่อยให้ลูกปลาเติบโตขึ้นมาเอง

ปลาหมอเป็นปลาที่สามารถพบได้ในทุกแหล่งน้ำ กระจายอยู่ทั่วไปในทวีปเอเชีย สำหรับในประเทศไทยพบทุกภาค และเป็นปลาที่คนไทยรู้จักกันเป็นอย่างดี ด้วยใช้เป็นอาหารมาช้านาน และมีความเชื่อว่าหากปล่อยปลาหมอจะทำให้ไม่เป็นโรคหรือหายจะโรคได้ ด้วยชื่อที่มีความหมายถึงหมอหรือแพทย์ผู้รักษาโรค และนิยมเลี้ยงเป็นปลาเศรษฐกิจในปัจจุบัน อีกทั้งในปลาที่มีสีกลายไปจากสีปกติ เช่น สีทองยังนิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงาม ที่มีราคาขายแพงอีกด้วย

มีชื่อเรียกอื่น ๆ เช่น ปลาหมอไทย, ปลาเข็งหรือสะเด็ดในภาษาอีสาน เป็นต้น

เหยื่อแรด

เหยื่อแรด

 สูตรนี้นอกจากใช้ได้ผลดีกับปลาแรดแล้ว ปลาเกล็ดอีกหลายชนิดชอบมาก

 ตกแบบหน้าดินหรือทุ่นลอยได้ ผลพอๆ กัน

 ตกแบบทุ่นลอยให้วางเหยื่อจากทุ่นประมาณ 1 ฟุต

 ส่วนผสม

 1. ขนมปังป่น

 2. ข้าวสวย

 3. กล้วยหอมสุกงอม

 วิธีทำ

 ส่วนผสม 3 อย่าง เทรวมกันแล้วนวดให้เหนียวพอปั้นหุ้มเบ็ด

 หรือเคล้าให้ร่วน ปั้นหุ้มตะกร้อ

ปลากระเบนอเมซอนหางยาว

      ปลากระเบนอเมซอนหางยาว (อังกฤษ: Long-tailed river stingray; ชื่อวิทยาศาสตร์: 

Plesiotrygon iwamae) เป็นปลากระเบนน้ำจืดในวงศ์ปลากระเบนหางสั้น 

(Potamotrygonidae) เป็นปลากระเบนในวงศ์นี้ชนิดเดียวที่มีหางเรียวยาว มีเงี่ยงแหลมคมที่โคน

หาง 2 ชิ้น

มีลำตัวสีเทา มีจุดกลมสีขาวกระจายไปทั่วตัวจนถึงโคนหาง มักหากินร่วมกันเป็นฝูง ตัวเมียมี

ขนาดใหญ่กว่าตัวผู้ มีขนาดยาวเต็มที่ 58 เซนติเมตรพบเพียงแม่น้ำและลำคลองในตอนเหนือของ

ประเทศบราซิลเท่านั้น กินสัตว์มีกระดอง สัตว์น้ำหน้าดินขนาดเล็ก และปลาซัคเกอร์ขนาดเล็ก

เป็นอาหาร จัดเป็นปลาที่ใกล้สูญพันธุ์ชนิดหนึ่ง เนื่องจากถิ่นที่อยู่อาศัยในธรรมชาติถูกคุกคาม

เป็นปลาที่เพิ่งถูกค้นพบและอนุกรมวิธานเมื่อปี ค.ศ. 1987 โดยนักมีนวิทยาชาวบราซิล จัดเป็น

ปลาที่หาได้ยากและไม่พบเลี้ยงหรือขายเป็นปลาตู้เหมือนเช่นปลากระเบนชนิดอื่นในวงศ์เดียวกัน

ปัจจัยที่ปลา กินเหยื่อ ไม่กินเหยื่อ

ปัจจัยที่ปลา กินเหยื่อ ไม่กินเหยื่อ

ใครพอรู้ว่า ปลากินเหยื่อดีไม่ดีอย่างไรแชร์กันหน่อยนะครับ

ปัจจัยที่ ปลา ไม่กินเหยื่อที่เห็นพูดกันว่า เหยื่อไม่ถูกปาก จริงเท็จแค่ไหน

เท่าที่ศึกษาคร่าวๆมา

1 อุณหภูมิน้ำที่เปลี่ยนแปลง อาจเกิดจาก  ฝนตก..ปริมาณน้ำที่ไหลเข้าสู่แหล่งน้ำกับน้ำที่อยู่

เิดิม( บ่อธรรชาติครับ) ทำให้ปลาปรับตัว

ยาก

   ไม่ยอมกินเหยื่อ

2  หน้าฝน...ปลาประเภทหน้าดินไม่ยอมกินเหยื่อ( กินเหยื่อยาก เพราะมีอาหารทั่วสารทิศที่

ไหลมากับน้ำ ) ยกเว้นประเภทปลาล่า

เหยื่อ..ดุดันกว่า

3 การตีทุ่นลอย ระยะลึก 1 เมตร จะได้ผลดี ก็ต่อเมื่อ

   เหยื่อที่ปั้น นุ่ม ยุ่ย...

   ตอนกลางคืน  เดือนมืด ดีนักแล

   การใช้ทุ่นเรืองแสงตีทุ่น กลางคืน ปลาระแวงมากกว่า

   การใช้เม็ดโฟมเกี่ยวเบ็ด ขนาด ปลา กับเม็ดโฟมก็มีส่วนสัมพันธ์กัน

   คนสูบบุหรี่ ควรหลีกเลี่ยงขี้บุหรี่ กับเหยื่อให้มากๆ

( เดี๋ยวคิดได้จะมาลงอีกครับ)

เพิ่มเติมครับ..

 อย่าลืมว่าการเร่งหัวเชื้อ ไม่เป็นผลดีครับ..เข้าครั้งแรกๆเหมือนจะเข้า..แต่นานๆไปเงียบ

การผสมปั้นเหยื่อควร..."ควร" ใช้น้ำในบ่อที่เราตก..หากเป็นน้ำประปา กลิ่นคลอรีน มีผลต่อ

การดมกลิ่นไม่ใช่น้อยครับ

เหยื่อหมัก พันปี..มีหลายคนเชื่อว่าเหยื่อหมักนานๆ.เข้าขั้น เน่า เน่าแบบเทพ...( ยังมีการใช้

อยู่เท่าที่เห็น) สำหรับผมขอผ่านครับ..ทน

ไม่ได้ อิอิ

เหยื่อที่ว่าบางคนบอกได้ผลดี..ใครที่ใช้อยู่ แชร์ก็จะดีมากครับ

(เท่านี้ก่อน)

ความรู้เกี่ยวกับการตกปลา

ความรู้เกี่ยวกับการตกปลา

ความรู้เกี่ยวกับการตกปลา

           การตกปลาถือว่าเป็นกีฬาประเภทหนึ่ง  ของผู้ที่มีใจรักในด้านการตกปลา  ในการตกปลาต้องใช้ความอดทนค่อนข้างที่จะสูง เช่น อดทนต่อแสงแดด  อดทนรอปลากินเหยื่อ  การที่จะเป็นนักตกปลาที่ดีจะต้องมีฝีมือและประสบการณ์พอสมควร  การที่จะเป็นนักตกปลาระดับมืออาชีพต้องฝึกฝนบ่อยๆ  หรือที่เรียกกันว่าต้องลงสนามบ่อยๆ  ผู้ที่มีใจรักในการตกปลาเมื่อมีเวลาว่าง ก็จะไปตกปลากันตั้งแต่เช้าจนเย็น

การตกปลาเป็นการคลายเครียดอย่างหนึ่งของผู้ที่ชอบในด้านนี้  กีฬาประเภทนี้ต้องอาศัยใจรักจริงๆถึงจะสนุกกีฬาประเภทนี้

แนะนำเหยื่อที่ใช้ในการตกปลาชนิดต่างๆ ดังนี้

- ปลาสวาย  ปลาบึก ปลายี่สก = ใช้ขนมปังป่นปั้น  หรือใช้ขนมปังแผ่น(ฟาร์มเฮ้า) 

- ปลานิล = ใช้ขนมปังป่นผสมกับรำหอม 

- ปลาดุก = ใช้ไส้เดือนแดง

- ปลาตะเพียน = รำหอม 

- ปลาช่อน = ใช้เหยื่อปลอม หรือตับหมู

***การผสมรำเข้ากับขนมปัง  รำ 1 ถุง ขนมปังป่น 1 ถุง / น้ำ 70 มล.***

เทคนิคตกปลาทะเล

เทคนิคตกปลาทะเล กับหลากหลายรูปแบบและเทคนิคที่จะช่วยให้การตกปลามีโอกาสได้ผลดียิ่งขึ้น แต่การจะประสบผลสำเร็จในการตกปลาทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับทักษะ ความชำนาญ ประสบการณ์ แถมต้องอาศัยโชคด้วย เพราะบ่อยครั้งไปที่เซียนตกปลาก็ไปนั่งขุดแห้ว แต่ความสุขของการตกปลาจริงๆ โดยเฉพาะตัวผู้เขียน คงไม่ใช่อยู่ที่การได้ปลากลับบ้าน เพราะเกือบทุกครั้งที่ตกปลาได้ก็ปล่อยปลากลับบ้านของมันแทบทุกครั้ง หวังว่ามันจะได้ไปเติบโตออกลูกออกหลานเยอะๆ ให้เราได้มีปลาได้ตกอีกในภายภาคหน้า (ด้วยความหวังอันริบหรี่มากๆ เพราะคนไทยได้ชื่อว่าจับปลาเก่งมากๆ จนเป็นที่หวาดกลัวไปถึงประเทศเพื่อนบ้าน ว่าปลาบ้านเขาอาจจะสูญพันธุ์ถ้าปล่อยให้เรือจากไทยแลนด์แดนสยามเมืองยิ้ม เข้าไปล่าปลาในน่านน้ำของเขา จนบ่อยครั้งที่มีการออกตามล่าจับกองเรือประมงไทยในรูปแบบอย่างไม่เป็นทางการ ที่เราแว่วๆ ว่า โจรสลัดนั่นแหละ ด้วยเจตนารักษาและป้องกันทรัพยากรทางทะเลของเขา อันนี้ผมคิดเองนะไม่เกี่ยวกับใคร) บางครั้งการออกทะเลเสียค่าใช้จ่ายมาก เมาคลื่นจนหมดสภาพได้ปลาบ้างไม่ได้ปลาบ้าง แต่ผมก็ยังรู้สึกสนุก และมีความสุข เพราะความสุขของผมไม่ใช่การได้ปลากลับบ้าน แต่อยู่ที่การได้อยู่ในบรรยากาศส่วนตัว ไม่วุ่นวาย และได้นั่งตกปลากับหลากหลายรูปแบบและเทคนิคที่จะช่วยให้การตกปลามีโอกาสได้ผลดียิ่งขึ้น แต่การจะประสบผลสำเร็จในการตกปลาทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับทักษะ ความชำนาญ ประสบการณ์ แถมต้องอาศัยโชคด้วย เพราะบ่อยครั้งไปที่เซียนตกปลาก็ไปนั่งขุดแห้ว แต่ความสุขของการตกปลาจริงๆ โดยเฉพาะตัวผู้เขียน คงไม่ใช่อยู่ที่การได้ปลากลับบ้าน เพราะเกือบทุกครั้งที่ตกปลาได้ก็ปล่อยปลากลับบ้านของมันแทบทุกครั้ง หวังว่ามันจะได้ไปเติบโตออกลูกออกหลานเยอะๆ ให้เราได้มีปลาได้ตกอีกในภายภาคหน้า (ด้วยความหวังอันริบหรี่มากๆ เพราะคนไทยได้ชื่อว่าจับปลาเก่งมากๆ จนเป็นที่หวาดกลัวไปถึงประเทศเพื่อนบ้าน ว่าปลาบ้านเขาอาจจะสูญพันธุ์ถ้าปล่อยให้เรือจากไทยแลนด์แดนสยามเมืองยิ้ม เข้าไปล่าปลาในน่านน้ำของเขา จนบ่อยครั้งที่มีการออกตามล่าจับกองเรือประมงไทยในรูปแบบอย่างไม่เป็นทางการ ที่เราแว่วๆ ว่า โจรสลัดนั่นแหละ ด้วยเจตนารักษาและป้องกันทรัพยากรทางทะเลของเขา อันนี้ผมคิดเองนะไม่เกี่ยวกับใคร) บางครั้งการออกทะเลเสียค่าใช้จ่ายมาก เมาคลื่นจนหมดสภาพได้ปลาบ้างไม่ได้ปลาบ้าง แต่ผมก็ยังรู้สึกสนุก และมีความสุข เพราะความสุขของผมไม่ใช่การได้ปลากลับบ้าน แต่อยู่ที่การได้อยู่ในบรรยากาศส่วนตัว ไม่วุ่นวาย และได้นั่งตกปลา

แนวทางการตกปลาชะโด ด้วยเหยื่อปลอม

แนวทางการตกปลาชะโด ด้วยเหยื่อปลอม

สวัสดีครับ กลับมาเจอกันเช่นเคยกับบทความและเทคนิคในการตกปลา วันนี้ผมขอแนะนำวิธีการตกปลาชะโด ด้วยเหยื่อปลอมก็แล้วกันนะครับ ขอออกตัวไม่สักนิดนึงนะครับ เนื้อหาที่ผมเขียนขึ้นนั้นผมเขียนจากประสบการณ์ที่ผมเองได้ออกตกปลาชะโด อาจจะไม่ถูกต้องหรือตรงใจกับหลาย ๆ ท่านที่อาจจะเป็นมือโปรในการตกปลาชะโดอยู่แล้วอันนั้นไม่ว่ากันนะครับ แต่สำหรับท่านที่มีความสนใจที่ตกปลาชะโด ก็สามารถศึกษาข้อมูลตรงนี้และไปพัฒนาจนเกิดความชำนาญและท่านจะได้พบเจอเทคนิคการตกปลาของท่านเองในที่สุดครับ

เอาหละครับ เรามารู้จักปลาชะโด กันสักหน่อย เดี่ยวจะไม่พูดถึงจะนึกไม่ออกกันว่ารูปร่างหน้าตาปลาชะโดนั้นเป็นอย่างไรกัน ปลาชะโดเป็นปลาล่าเหยื่อนะครับ กินตั้งแต่ปลาขนาดเล็ก กบ เขียดต่าง ๆ เป็นสัวต์กินเนื้อนะครับ มักจะออกล่าเหยื่อในเวลาเช้าตรู่ หรือช่วงเย็น ๆ ก่อนอาทิตย์จะตก แต่ถามว่าตกปลาชะโดตอนเที่ยงได้ไหมตอบว่าได้ครับ แต่ช่วงเวลาเช้าตรู่และเย็นย้ำค่ำ จะเป็นช่วงที่ปลาจะกินดีเป็นพิเศษ สำหรับถิ่นที่อยู่อาศัยของปลาชะโดนั้น เป็นปลาน้ำจืด สามารถพบได้ในทุกพื้นที่นะครับ  ไม่ว่าจะเป็นเขื่อน อ่างเก็บน้ำ แม่น้ำต่าง ๆ ทำให้ปลาชะโด นั้นเป็นปลาที่สามารถหาตกได้เกือบทุกพื้นครับ

ปลาชะโด เป็นปลาที่กินเหยื่อด้วยความดุดันมากกว่าปลาช่อน แต่การสู้เบ็ดนั้นมักจะสู้ตอนที่โดนเบ็ดครั้งแรก หลังจากโดนเบ็ดแล้วนั้น จะไม่ค่อยสู้เบ็ดเท่าไหร่ จะมาสู้อีกครั้งก็ตอนใกล้ ๆ จะนำขึ้นจากน้ำนี้แหละ ซึ่งผมว่าปลาช่อนมันจะสู้เบ็ดตลอด จนกว่ามันจะเหนื่อยนั้นแหละมันถึงจะหยุดสู้เบ็ด (ความเห็นส่วนตัวนะ) แต่ด้วยขนาดตัวของปลาชะโดที่มักจะมีขนาดใหญ่เพราะเป็นปลาที่สามารถเจริญเติบโตได้ค่อนข้างเร็วนั้นทำให้การสู้กับปลาชะโดนั้นให้ความสนุกสนานได้มากพอตัวเช่นกัน

การเลือกคันและรอกสำหรับ การตกปลาชะโดด้วยเหยื่อปลอมนั้น ผมแนะนำให้ใช้คันเวทปานกลาง ไม่แข็งและไม่อ่อนมากจนเกินไปนัก ความยาวช่วงประมาณ 5 -6 ฟุต ส่วนรอกสามารถใช้รอกได้ทุกรูปแบบไม่ว่าจะเป็น รอกหยดน้ำ รอกเบท หรือ รอกสปินนิ่ง สามารถนำมาใช้ได้ตามความถนัดของนักตกปลาได้เลย เรื่องขนาดรอกก็ควรเป็นรอกขนาดกลาง การตีเหยื่อตกปลาชะโดนั้นอาจจะต้องใช้พละกำลังและความขยันในการเหวี่ยงออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า หากเราใช้อุปกรณ์ที่มีขนาดใหญ่และยาวมากจนเกินไปนั้นจะทำให้เราต้องออกแรงมาก ทำให้เกิดอาการเมื่อยล้า เราควรเลือกอุปกรณ์ให้มีความเหมาะสม สายสำหรับการตกปลาชะโดนั้นสามารถใช้ได้ทั้งสาย PE และสายเอ็น นั้นที่ความเหนียวเพราะการตกปลาชะโดด้วยเหยื่อปลอมนั้นต้องตีเหยื่อออกไปตลอด ทำให้สายของเราโทรมเร็วเกิดรอยขีดข่วน เกิดการเสียดสีกับไกด์ ดังนั้นการเลือกสายที่มีคุณภาพและมีความเหนียวนั้นสามารถเพิ่มเปอร์เซ็นต์ความมั่นใจให้นักตกปลาได้ **นักตกปลาควรตรวจสอบสายเอ็นบริเวณปลายสายเสมอ เพื่อดูว่าสายของเรายังสามารถใช้งานได้ดีอยู่หรือไม่ถ้าหากสายเอ็นตอนปลายมีการชำรุดขีดข่วน ควรเปลี่ยนสายเอ็นใหม่ หรือสำหรับใครที่ต้องการประหยัด ก็ให้สลับด้านเอาปลายสายเข้าไปเก็บในสปูนของรอกแทน แล้วเอาอีกด้านมาต่อกับลีดเดอร์ ทำให้เราสามารถใช้สายเอ็นเส้นเดิมได้นานกว่าเดิม

สำหรับผู้ที่จะเริ่มต้นการตกปลาชะโด นั้นปลาชะโด ต้องเป็นคนช่างสังเกตุ ก่อนอื่นคุณควรรู้วิธีการสังเกตุ การขึ้นหลายใจของปลา หลาย ๆ คนมักเรียกกันว่ากันขึ้นจิบน้ำ และนี้เองที่ทำให้มีหลาย ๆ คนอีกเช่นกัน ที่เรียกปลาชะโดว่า "ปลาจิบ" ความจริงแล้วการสังเกตุการขึ้นจิบน้ำของปลาชะโดนั้นต้องอาศัยประสบการณ์ของตัวนักตกปลาเองเป็นอย่างมาก การสังเกตุลักษณะของเกลียวน้ำที่เกิดขึ้นนั้นถือเป็นหัวใจหลัก ที่จะสามารถบอกคุณได้ว่าปลาชนิดนั้นเป็นปลาอะไร เราควรตีเหยื่อไปหรือไม่ อันนี้ผมบอกคร่าว ๆ ให้สักนิดแล้วกันนะครับ ใครอยากดูเป็นแนะนำให้ไปลองสังเกตุเอาเองจะเป็นการสอนที่ดีที่สุด แต่หากใครที่ดูไม่เป็นก็ลองตีเหยื่อไปเลย เสี่ยงดวงเอาแบบนี้เลยก็ได้ การขึ้นจิบน้ำของปลาชะโดนั้น วงของน้ำจะกระเพื่อมไม่มากนักและที่สำคัญ จะมีแค่วงของน้ำเท่านั้น ไม่มีฟองอากาศ ถ้ามีฟองอากาศจะเป็นพวกปลา กราย หรือไม่ก็ปลาฉลาด เอาเป็นบอกไว้ประมาณนี้พอนะครับ จริง ๆ แนะนำให้เก็บประสบการณ์เอาดีกว่า เพราะผมบอกไปเดี่ยวก็จะว่าบอกไม่ตรงบ้างแหละ เอาเป็นว่าประมาณนั้นแหละนะครับ อย่าว่ากันนะครับ

การตกปลาชะโดนั้นอาจจะต้องลองหาพื้นที่สักนิดนะครับ เพราะปลาชะโด นั้นจะอยู่ในแต่ละที่ไม่เป็นเวลา ตอนเช้า ๆ ปลาชะโด อาจจะเข้ามาหากินบริเวณน้ำตื่น ๆ และพอสาย ๆ หน่อยก็อาจจะออกไปหาที่พัก ว่าน้ำนิ่ง ๆ อยู่ใต้ร่มไม้ (ปลาอะไร ไม่รู้ชิวซะ) ช่วงสายและช่วงบ่ายเป็นช่วงที่ปลาจะไปลอยตัว หลาย ๆ คนใช้ปืนยิงปลาชะโด ตอนเวลาช่วงนี้แหละ

การเลือกเหยื่อสำหรับการตกปลาชะโดนั้นต้องคำนึงถึงสภาพพื้นที่ หรือหมายที่เราตกปลาเป็นหลัก หากเป็นพื้นที่ที่มีสวะ หรือหญ้าขึ้นบนผิวน้ำ หรือสาหร่ายมีเป็นจำนวนมาก ควรเลือกใช้เหยื่อที่มีการป้องกันสวะบริเวณตัวเบ็ดและเหยื่อใบพัดก็ไม่เหมาะที่จะนำมาใช้กับพื้นที่ดังที่ได้กล่าวไป สำหรับพื้นที่ที่เป็นพื้นที่โล่ง นั้นสามารถเลือกใช้เหยื่อได้ตามใจชอบกันเลยทีเดียว ไม่ว่าจะเป็นเหยื่อ ดำลึก ดำตื้น เหยื่อใบพัด เหยื่อผิวน้ำ เหยื่อรูปแบบต่าง ๆ ลองได้เต็มที่นะครับ

 การดูปลาเวลาปลาตามเหยื่อ เมื่อเราลากเหยื่อผ่านบริเวณที่ปลาชะโดอาศัยอยู่นั้น เมื่อปลาตามเหยื่อนักตกปลาลองสังเกตุ ผิวน้ำหลังเหยื่อจะเกิดความผิดปกติ น้ำหลังเหยื่อนั้นจะยกตัวสูงขึ้นอย่างผิดปกติ และถ้าหากเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นแล้วปลายังไม่ยอมฉวยเหยื่อให้ท่านลองตีเหยื่อไปในทิศทางเดิม และลองลดความเร็วของการหมุนรอกลงมาเล็กน้อยเพื่อให้เหยื่อช้าลง ปลาอาจจะฉวยเหยื่อ แต่ถ้าหากปลายังไล่เหยื่อแต่ไม่ยอมฉวยเหยื่ออยู่อีกให้ลูกหมุนรอกเพื่อให้เหยื่อให้เร็วขึ้นกว่าเดิม ลองทำแบบนี้ไปเรื่อย ๆ แต่ถ้าหากปลาชะโดยังไม่ยอมฉวยเหยื่ออีก มีอีกวิธีถ้าหากเหยื่อของเราเป็นเหยื่อประเภทเหยื่อยาง หรือเหยื่อที่มีความนิ่ม ให้เราปล่อยเหยื่อให้จมลงไปบริเวณที่ปลาไล่เหยื่อทิ้งไว้สัก 1 ถึง 2 นาที จังหวะแบบนี้ผมเคยได้ตัวบ่อย

อันนีผลงาน

อันนีผลงานของชุดเมื่อเช้าที่ตีกันอยู่ชายเขื่อน